СОРБОН
Росулуллоҳ -саллаллоҳу алайҳи васаллам- айтдилар: «Фаришталар нурдан яратилган, жинлар тутунсиз оловдан яратилган, одам еса сизларга айтилган нарсадан (балчиқ лойдан) яратилган». (Муслим ривояти). Аллоҳ таоло Марям -алайҳас-салом-га Закариё алайҳис-салом-ни вакил қилиб қўйди.
Ҳар қачон Закариё Марямнинг олдига — ҳужрага кирганида унинг ҳузурида бир ризқ-насиба кўрарди. «Ей Марям, бу нарсалар сенга қаёқдан келди?» — деб сўраганида (Марям) жавоб қилди: «Булар Оллоҳ ҳузуридандир. Албатта Оллоҳ Ўзи истаган кишиларга беҳисоб ризқ берур». Шунда Закариё Парвардигорига дуо қилиб деди: «Ей Роббим, менга ҳам Ўз ҳузурингдан бир покиза фарзанд ато ет».
Закариё -алайҳис-салом-нинг ёши катта, қария еди, аёли ҳам туғмас еди. Аллоҳ у кишининг дуоларини ижобат қилиб, у кишига хушхабар бермоқ учун фаришталарни юборди. Аллоҳ таоло қуронда бу ҳақда бундай деган: «Фаришталар унга нидо қилдилар: «(Ей Закариё), Аллоҳ сенга Аллоҳнинг сўзини тасдиқ етадиган, (ўз қавмига) хожа бўладиган, (шаҳватлардан ўзини) тиядиган ва солиҳ пайғамбарлардан бўладиган Яҳё исмли фарзанд хушхабарини берур».
